Granatowy Prawie Czarny

Reżyser:  Daniel Sanchez Arevalo

Scenariusz: Daniel Sanchez Arevalo

Muzyka: Pascal Gaigne

Rok: Hiszpania 2006

Gatunek: dramat

Długość: 105 min.

“Granatowy Prawie Czarny” to określenie koloru, stanu ducha, niepewności, niezdecydowania, specyficznego stanu zawieszenia pomiędzy “ziemią, a niebem”…Definicja jest niejednoznaczna, zależy od punktu widzenia ,doświadczenia,wyobraźni…

Film ten jest pewnego rodzaju szkicem, historią, z pozoru banalną, przedstawioną w dość brutalny, dosadny sposób. Myślę, że to zabieg celowy, by uwypuklić beznadziejność przedstawionych sytuacji.

Pierwsza scena filmu- Jorge (Quim Gutierrez) rozmawia ze swoim ojcem(dozorcą w jednym z drogich apartamentowców).Rozmowa przebiega burzliwie, Jorge kategorycznie odrzuca propozycję ojca, jeśli chodzi o pracę na stanowisku stróża.Ten natomiast, pod wpływem emocji wywołanych rozmową z synem, dostaje udaru mózgu. Dla Jorga ta sytuacja “zatrzymuje” czas…

Kolejna scena rozgrywa się siedem lat później. Widzimy Jorge, który opiekuje się spraliżowanym ojcem. Od dnia wypadku zajmuje również jego posadę.Sprząta budynek, w którym (o ironio !) mieszka jego dziewczyna Natalia (Eva Pallares),studentka farmacji, która jest lepiej sytuowana niż Jorge, żyje w odmiennym środowisku.Jorge dzieli swój czas pomiędzy znienawidzoną pracę, chorego ojca i dziewczynę,która staje się dla niego coraz bardziej obca. Jorge kończy studia i ufa ,że to będzie przepustka do lepszego życia. Karmi się złudzeniami i wierzy, że luksus to gwarancja udanego życia. Zewnętrznym przejawem bogactwa są dla niego drogie garnitury. Posiadanie takowego, staje się dla niego obsesją. Wierzy, że taki “gadżet” pozowli mu wejść do innego,lepszego świata…Jorge swoje marzenia dzieli z przyjacielem- Israelem (Raul Arevalo), który jest zagubiony, a swój czas spędza na dachu jednego z wieżowców, podglądając klientów z pobliskiego salonu masażu.

Kolejna postać to Antonio (Antonio de la Torre),brat Jorge, jego mentalne i wizualne przeciwieństwo. Z pozoru twardziel, wewnątrz romantyk. Przebywa w więzieniu.Tam nawiązuje romans z Paulą( Martą Eturą). Ona, od poczatku znajomości nie ukrywa, że chce mieć dziecko i tylko na tym jej zależy. Dzięki bratu, Jorge poznaje Paulę i nawiązuje z nią niezwykłą relację.Emocje, które ich połączą, obojgu pozwolą odkryć, to co w życiu najważniejsze…

Film przewrotny,przerysowany,pokazujący wieloznaczność każdej sytuacji, różny punkt widzenia.Mnogość beznadziejnych sytuacji, w które wplątani są bohaterowie, pokazuje nieuchronność następowania pewnych wydarzeń.Pośród tego wszechobecnego marazmu pojawia się jednak cień nadziei, na lepsze jutro, na lepszy świat…

Autorem tekstu jest:

Ewelina Cofała